IK BEN ELLEN VAN DER HALL UIT WASKEMEER

Ik ben Ellen van der Hall en woon in een oud huisje in Waskemeer. Het huisje is gebouwd in 1930 en de muren zijn “halfsteens met klamp”. De houten vloeren worden via luchtgaten in de muur beluchtigd en de vloerisolatie bestaat uit een extra laag spaanplaat en daarboven parket. Toen ik er in 1987 kwam wonen had ik nog enkel glas. Het huisje was van binnen geïsoleerd met een laag isolatie en daarop hout. De zolder met slaapkamers is op deze manier ook gedaan.

Het eerste was om alle enkelvoudige ramen te vervangen met dubbelglas en een schuifdeur tussen keuken en huiskamer, zodat de gaskachels efficiënter gebruikt konden worden. De afgelopen jaren ben ik gaan kijken of ik eerst zonnepanelen zou doen of zou gaan isoleren en het huisje ook ouderdom bestendig te maken. Uiteindelijk heb ik gekozen voor eerst isoleren.

In mijn omgeving had ik te maken met mensen die asbestkanker kregen en ook iemand die door het werk met verfspuiten van boten mentaal achteruit ging. Dit maakte voor mij extra duidelijk hoe materialen vanaf hun productie de gezondheid niet mogen schaden en liefst moeten bevorderen.

Na zoeken kwam ik uit op Everuse isolatieplaten: juist vanwege de duurzaamheid. In het voorjaar van 2019 kwam een kamertje van 10 m2 aan bod. Een mooi project om uit te proberen hoe het werkte met dit materiaal, want ook voor mijn timmerman was ( Henk Klooster Timmerwerken) het een eerste kennismaking. De buitenmuren en een binnenmuur plus het plafond werd geïsoleerd met platen van 70 en 80 mm dikte. Ik begreep van mijn timmerman dat het even ontdekken was hoe deze isolatieplaten op maat te snijden. Maar oh wat een genot: geen gekriebel in de neus door dit materiaal: dus niet alleen een zeer duurzame keuze, maar ook een gezonde keuze om mee te werken.

In de warme weken in de zomer bleek het kamertje stukken koeler te blijven. Ik besloot meteen tot het volgende project: een van de slaapkamers boven. Weer met dezelfde vakbekwame timmerman gekozen voor de dikste platen, waartegen dan daarna Agnesplaten werden gezet. Opnieuw werd duidelijk hoe gezond het is om met dit materiaal te werken. Bij het weghalen van het oude isolatiemateriaal kreeg ik last van mijn keel en begon steeds meer te hoesten. Zodra dat weg was uit huis hadden mijn timmerman en ik nergens meer last van.

De slaapkamer heeft drie schuine wanden en een rechte wand naar de gang. Een hele meetklus in al die kleine schuine hoeken, maar het ziet er prachtig uit. Door de vreemde afmetingen bleef er dit keer aardig wat over. Maar oh wat een genot: geen schuldig gevoel over weer wat weg moeten gooien, want de restanten worden opgehaald en worden opnieuw verwerkt.  Ik kan daarom alleen maar de Everuse isolatieplaten aanbevelen: duurzaam, gezond en weer herbruikbaar.

Deze platen zijn wel duurder in aanschaf, als je het vergelijkt met andere materialen. Maar ik denk dat als je alle kosten op een rijtje zet en dan dus ook dat het herbruikbaar is, niet weggegooid wordt en dan vervuilend verbrand, dat het gebruik niet vraagt om bescherming met mondkapjes maar dat je gewoon kan blijven ademen zonder dat je vakman potentieel gezondheidsschade oploopt dan zal de balans denk ik qua kosten anders komen te liggen.

Ik zou zeggen: geef nu wat meer geld uit: bescherm vakman en omgeving en jezelf en toekomstige bewoners.